Jak wykorzystać rękawice bokserskie – ciosy w boksie

Oglądając w telewizji walkę bokserską, widzimy jak zawodnicy ubrani w rękawice bokserskie wymieniają między sobą grady ciosów, gardy i „tańce” na ringu.
Wszystko to wygląda dość skomplikowanie, ale to tylko złudzenie. W tym tekście rozłożymy wam walkę bokserską na czynniki pierwsze.

Taktyka

Każdy z zawodników wychodzących na ring musi mieć pewien plan, taktykę na walkę. Inaczej będzie się zachowywać lekki zwinny zawodnik, inaczej pięściarz wagi superciężkiej. Bardzo wiele zależy też od przeciwnika, jego siły umiejętności i szybkości. Ogólnie rzecz biorąc, aby dobrze przygotować się do walki należy poznać nie tyle samego przeciwnika, ale siebie i swoje mocne i słabe strony. Jeśli mamy już taką wiedzę możemy wybrać jedną z kilku podstawowych technik.

Pierwszą z nich jest niejako „polowanie”. Chodzi w niej o zadanie tego jednego kończącego ciosu. Bokser wyczekuje momentu, chwili zagapienia się przeciwnika, zmęczenia, dekoncentracji by wyprowadzić jeden silny cios, który powinien powalić przeciwnika. Niemniej jednak, wraz z rozwojem techniki ten typ prowadzenia walki staje się coraz mniej popularny. Rękawice bokserskie coraz lepiej amortyzują uderzenia, zmniejszając przy tym ich siłę.

Coraz większą popularność zyskują też kaski, chroniące głowę pięściarza i pochłaniające sporą siłę uderzenia. Wszystko to powoduje, że energia zawarta w ciosie rozprasza się.

Inną coraz mniej popularną techniką jest zaczynanie walki z bardzo dużą energią i tempem. Taktyka ta zakłada zmęczenie przeciwnika już w pierwszych rundach i wykorzystanie jego osłabienia i błędów. Niemniej z racji bardzo dobrego przygotowania kondycyjnego zawodników ten styl walki jest ryzykowny dla samego prowadzącego, z racji tego coraz rzadziej spotykany.

Jedną z najpopularniejszych taktyk jest tak zwana taktyka wiążąca. Polega ona na uniemożliwieniu prowadzenia walki przeciwnikowi. Np. gdy on zaczyna prowadzić walkę na dystans my doprowadzamy do zwarcia. Gdy on chce zwarcia my prowadzimy walkę na dystans. Wszystko po to by wytrącić przeciwnika z rytmu i nie dać mu znów w niego wpaść. Dzięki temu pięściarz szybciej się meczy, ma większe problemy ze skupieniem się na walce i precyzją ciosów. Jest to taki pojedynek na wyniszczenie i utratę energii. Walki takie potrafią trwać najdłużej.

Jak wykorzystać rękawice bokserskie- ciosy

Coś co jest trudne do opanowania i wymaga lat ćwiczeń w teorii wygląda bardzo prosto. W boksie mamy praktycznie 3 ciosy. Prosty wyprowadzany z przodu, sierpowy wyprowadzany po łuku, służący do uderzenia w boczne części ciała przeciwnika i ciosy z dołu, zwane też hakami lub podbródkowymi, które są wyprowadzane z ręki zgiętej w łokciu.

Sportowiec wyposażony w rękawice bokserskie może zadawać te ciosy prawą lub lewą ręką. Daje to nam więc 6 kombinacji. Kolejny podział opiera się na celu. W tym wypadku możemy wyróżnić tułów i głowę. Dzięki czemu otrzymujemy np. cios prawy dolny w głowę (tak zwany podbródkowy).

Podział ten jest jednak tylko absolutną podstawą. Dobrzy pięściarze modyfikują te standardy przystosowując je do potrzeb walki. Uderzają w kombinacjach po kilka różnych ciosów lub na przemian prawą i lewą ręką. Wkupiają się na szybkości i sile lub wykorzystują uderzenia jako ciosy obronne.

Pozycje obronne

Pisaliśmy o ataku, nie możemy więc nie napisać o obronie. W tym wypadku też możemy wyróżnić kilka podstawowych, modyfikowalnych przez samych zawodników technik.

• Pierwszym, najbardziej znanym, jest garda. Polega ono na ustawieniu rękawic i ramion w taki sposób by ochronić boksera przed ciosem przeciwnika. Jest to blok, na którym ma rozbić się wyprowadzany cios. Może on być sparowany rękawicami lub samymi rękoma.
• Odchylenie- polega na uniknięciu ciosu, najczęściej sierpowego lub prostego poprzez odchylenie tułowia i ciała pięściarza do tyłu. W przypadku odchylenia obie nogi zostają wcześniejszej pozycji.
• Odskok, jak sama nazwa wskazuje polega od uniknięciu ciosu poprzez odejście, odskok z obu nóg. Z racji dużego nabrania dystansu technika ta jest dobrą metodą na praktycznie wszystkie ataki przeciwnika.
• Zwarcie, jest przeciwieństwem odskoku. Zawodnicy „przyklejają” się do siebie. Dzięki temu nie ma miejsca na wyprowadzenia silnych mocnych ciosów.
• Zakrok, to cofnięcie nogi w celu uniku. Działa podobnie do odchylenia i odskoku, bo tworzymy dystans. Niemniej jednak zakrok wiąże się z łatwością wyprowadzenia późniejszej kontry.

Tyle teorii. Jak widać wszystko jest bardzo proste. Dwanaście ciosów, zaledwie kilka typów bloków. Banał… w teorii. Uzyskanie zgrania, refleksu, dobrych wyników to już lata praktyki.