Leon Spinks – zwycięstwo, które okazało się przegraną

Kolejną postacią, zakładającą rękawice bokserskie, którą chciałbym dziś przytoczyć jest Leon Spinks. Historia tego czarnoskórego pięściarza może to również opowieść o tym, jak jedna chwila może zmienić życie człowieka.

Rękawice bokserskie na olimpiadzie

Leon Spinks urodził się 11 lipca w Saint Louis. Był to młody amerykański bokser występujący w kategorii półciężkiej. Jak większość pięściarzy jego kariera rozpoczęła się od walk amatorskich, w których radził sobie nadzwyczaj dobrze. W jego dorobku znalazły się między innymi brązowy medal mistrzostw świata w 1974 roku w Hawanie oraz srebrny medal igrzysk panamerykańskich w 1975 roku. Polskim akcentem, a zarazem największym sukcesem tego amerykańskiego zawodnika ubranego w rękawice, bokserskie w swojej amatorskiej karierze, było wywalczenie złotego medalu na igrzyskach olimpijskich w Montrealu w 1976. Wtedy też w półfinale pokonał naszego rodaka Janusza Gortata, a w finale wygrał z Kubańczykiem Sixto Sorią. Co ciekawe na tej samej olimpiadzie Michael Spinks, młodszy brat Leon’a również wywalczył złoto w wadze średniej.

Boks zawodowy

Sukcesy w boksie amatorskim sprawiły, że Leon Spinks postanowił przejść na zawodowstwo. Pierwszą swoją zawodową walkę w karierze stoczył w 1977 roku ze Scottem LexDoux. Pojedynek ten pomimo sukcesów Leona w początkowych rundach zakończyła się remisem.  Pięściarz mierzył jednak wysoko. Rok i 6 zwycięstw później staną w ringu do walki, która miała zmienić jego życie.

Szczyt kariery

Las Vegas zawsze był niekwestionowaną stolicą boksu, w której odbywały się walki największych. 15 lutego 1978 roku, w sali hotelu Hilton miało dojść do walki legendy, Muhammeda Alego z początkującym bokserem, opisywanym dziś Leonem Spinksem. Bukmacherzy byli bezlitośni i nikt praktycznie nie obstawiał zwycięstwa czarnoskórego nowicjusza.  Faworytem był mistrz, a walka przez wielu była uznana za wygraną przez Alego, jeszcze przed tym jak wojownicy ubrani w rękawice bokserskie wyszli na ring. Jak jednak historia często pokazuje, pierwszy gong wyraźnie zweryfikował przypuszczenia bukmacherów.

Już pierwsze minuty walki doskonale pokazały, że Leon góruje nad mistrzem zarówno pod względem szybkości jak i przygotowania technicznego. Ali został zasypany gradem ciosów. Być może gwiazda liczyła na to, że młody zawodnik bardzo szybko opadnie z sił, a wtedy czempion w łatwy sposób znokautuje przeciwnika. Niemniej jednak rundy mijały a Leon Spinks z sił nie opadał. Gdzieś w połowie ustalonej na 15 rund walki, Muhammed zabrał się za odrabianie strat punktowych i walka stała się huraganową wymianą ciosów. Po ostatnim gongu obaj pięściarze stali na nogach, więc nastąpiło liczenie punktów. Po chwili sędzia ringowy uniósł rękę Leona Spinksa. Dla wielu to był szok.

Leon Neon

Zwycięstwo 28 letniego pięściarza z Saint Louis zaskoczyło wszystkich, w tym samego Spinksa, o którym nagle stało się bardzo głośno. Jego wygrana została uznana walką roku, bezzębny uśmiech boksera znalazł się na okładce najważniejszych magazynów sportowych świata, a dziennikarze ustawiali się w długiem kolejce do pięściarza.

Być może sukces przyszedł zbyt wcześnie, być może Leon nie był przygotowany psychicznie na taki obrót spraw. Sława diametralnie zmieniła życie boksera. Pięściarz rozpoczął dość hulaszczy tryb życia. Stał się stałym bywalcem nocnych klubów i dyskotek. Wszystko to doprowadziło do tego, że otrzymał o przezwisko „Neon”. Był to początek upadku Spinksa…

Równia pochyła

Młody pięściarz dzięki sławie zapomniał o tym, że to dopiero początek jego kariery. Jego zbytnia pewność siebie i opieszałość w treningach doprowadziła do tego, że w rewanżu Ali odzyskał tytuł.

To nie była jednak jedyna porażka. Kolejnej doznał już w pierwszej rundzie walki z Gerrie Coetzee, później pokonali go również Larry Holmese i Carlosem De Leonem. Kolejne walki to kilka następnych porażek, które doprowadziły do tego, że pięściarz zakończył karierę w 1995 roku.

Mądry Amerykanin po szkodzie

Wielu ludzi uważa, nie elementem, który przekreślił karierę Leon Spinksa był jego największy sukces. Wygrania z żywą legendą, jaką był wtedy Ali, nadeszła zbyt wcześnie dla niedoświadczonego zawodnika. Gdyby wygrana miała miejsce później, ten czarnoskóry mężczyzna, wykorzystujący rękawice bokserskie jako źródło swojego głównego utrzymania, nabrałby więcej samozaparcia i dyscypliny, która pozwoliłaby nie spocząć na laurach po sytuacji, do której doszło 15 lutego 1978 roku.